Szczegółowa nieinwazyjna diagnostyka układu krążenia bywa niewystarczająca u niektórych dzieci z zaburzeniami rytmu serca. Możemy wówczas zastosować inwazyjne badania elektrofizjologiczne.
DEFINICJA
Inwazyjne badanie elektrofizjologiczne (EPS) to specjalistyczne kardiologiczne badanie diagnostyczne niezbędne dla pełnego w miarę możliwości rozpoznania zaburzeń rytmu serca, a w niektórych przypadkach oceny ryzyka nagłego zatrzymania krążenia.
WSKAZANIA
Wskazania do EPS mają pacjenci z napadami częstoskurczu, u których planowane może być leczenie przezskórną ablacją. Badanie może być pomocne u osób z powtarzającymi sie objawami np. z uczuciem szybkiego bicia serca, u których badaniami nieinwazyjnymi nie udało sie ustalić rozpoznania.
Pełna ocena układu przewodzącego bywa konieczna u pacjentów z utratami przytomności o nieustalonej etiologii (po wykluczeniu niekardiologicznych przyczyn), czy po zatrzymaniu krążenia, niekiedy przed podjęciem decyzji o wszczepieniu kardiowertera-defibrylatora, sporadycznie stymulatora serca.
Inwazyjne badanie elektrofizjologiczne poprzedza i kończy leczenie zaburzeń rytmu serca metodą przezskórnej ablacji.
PRZEBIEG BADANIA
Badanie wykonuje elektrofizjolog z zespołem w odpowiednio wyposażonej w wysokospecjalistyczny sprzęt pracowni z zachowaniem zasad jak na sali operacyjnej. Dzieci badane są zwykle w znieczuleniu ogólnym.
Badanie rozpoczyna się od wprowadzenia elektrod do jam serca poprzez nakłucie naczyń obwodowych, zwykle udowych. Liczba wprowadzanych elektrod jest zależna od potrzeb badania, niezbędne są minimum dwie elektrody. Elektrody te służą do zapisu aktywności elektrycznej z wnętrza serca tzw. elektrogramu oraz oceny jak szybko rozchodzą się pobudzenia. Jednoczasowy zapis elektrogramów z różnych punktów oraz EKG z powierzchni klatki piersiowej, analiza kolejności pojawiania się pobudzeń w tych punktach oraz możliwość programowanej stymulacji poszczególnych struktur serca (urządzeniem z zewnątrz) celem wywoływania i przerywania arytmii pozwala u większości badanych ustalić miejsce powstania i typ arytmii. U pacjentów z zespołem WPW umożliwia lokalizację dodatkowej drogi przewodzenia. Wynik EPS jest podstawą podjęcia decyzji terapeutycznych.
Po zakończeniu badania elektrody usuwa się z naczyń, na miejsce ich wkłucia zakładany jest opatrunek.
Schemat serca z elektrodą w koniuszku prawej komory, w rzucie pęczka Hisa (wprowadzone poprzez żyłę główną dolną) oraz w prawym przedsionku (wprowadzoną poprzez żyłę główną górną)
Autor: Prof. dr hab. n. med. Katarzyna Bieganowska